Iedereen heeft recht van spreken. Podcast over justitie, straf, herstel en terugkeer. Meerzijdig partijdig, onafhankelijk en betrokken. Presentatie: Frans Douw en Edwin Kleiss.
Episodes
Wednesday Apr 29, 2020
Wednesday Apr 29, 2020
Corona nieuwsupdate 29 april 2020:
Welkom bij de nieuwsupdate.
Aan het einde van deze bonus podcast (vanaf 18:17 minuten) hoor de een nagekomen bericht van Jos Verhagen.
In onze 38e podcast interviewden we hem over de onlangs overleden Hans Tulkens.
Nu schoot hem nog een verhaal te binnen dat hij graag met ons deelde.
Daarvoor hoor je de actualiteit van dit moment als het gaat om de Coronacrisis in het gevangeniswezen. Met deze week:
----
Het COVID -virus zorgt voor saamhorigheid en mensen die voor anderen klaarstaan. Zoals de
mensen die in de zorg werken, maar ook degenen die in de gevangenissen werken. Maar
legt ook feilloos de zwakke kanten van systemen bloot.
Zoals eerder gezegd: in de zorg kunnen medewerkers en patiënten zich uitspreken naar
iedereen, inclusief naar de media. Dat geeft een gezonde, open situatie voor alle
betrokkenen en zorgt voor een zuivere en open beeldvorming en discussie. Ook in de
gevangenis doen medewerkers hun stinkende best en geldt voor 90 procent van de
gedetineerden dat zij geen anderen willen besmetten en zelf niet ziek willen worden en dat
zij volop meewerken aan maatregelen. Echter: zowel medewerkers als gedetineerden wordt
geen vrijheid van meningsuiting gegund, hetgeen ongrondwettelijk handelen is van een
ministerie dat juist de naleving van de grondwet zou moeten handhaven.
Het probleem is dan ook vooral dat we alle verhalen slechts van een kant horen. Niemand
komt binnen achter de hoge muren.
Wij van de Prisonshow horen dat in sommige inrichtingen sprake is van Skypemogelijkheden
en zelfs van het installeren van telefoons in alle cellen zodat gedetineerden 24/7 met hun
dierbaren kunnen bellen. In andere inrichtingen is daarvan geen sprake en moeten mensen
het doen met 10 minuten per week, geen bezoek en het in de rij staan voor telefooncellen.
Als minister Dekker zegt dat hij zich houdt aan de RIVM-richtlijnen dan zegt hij precies het
tegenovergestelde van wat gedetineerden en personeel ervaren. Bij de voordeur komt
iedereen gescheiden en op afstand binnen, maar zodra men binnen is, is 1.50 m een
volstrekte illusie, zowel voor gedetineerden als personeel. Personeel moet door de hele
inrichting werken en gedetineerden zien hen niet graag verschijnen omdat ze hen als een
mogelijke bron van besmetting zien. Ook worden nieuwe inkomsten tussen andere
gedetineerden geplaatst en vinden er nog steeds overplaatsingen plaats. Groepen
gedetineerden worden onvoldoende gescheiden gehouden en we weten inmiddels dat men
hoogstwaarschijnlijk geen verschijnselen hoeft te hebben om besmettelijk te zijn. Het beleid
om drugs op te sporen en mobiele telefoons, zoals bekend een speerpunt van minister
Dekker, levert ook veel kans op besmetting op. Personeel van bijstandsteams gaat van de
ene cel naar de andere en gaat door spullen, schone en vuile was en etenswaren om
datzelfde vervolgens bij een aantal andere cellen te doen. Met dezelfde handschoenen. Net
als bij andere controles, zoals visiteren en fouilleren zou men moeten overwegen om deze
controles slechts in te zetten als er sprake is van een evident gevaar.
Overleg met personeel en gedetineerden over hoe zij denken op een zo veilig mogelijke
manier met elkaar om te gaan is een “must”. Evenals het serieus nemen en daadwerkelijk
ondersteunen en mogelijk maken van wat zij aan maatregelen vragen.
In de VS zijn al ervaringen opgedaan met gevangenissen waar slechts een gedetineerde
verschijnselen had en er na het testen 80 anderen ook besmet bleken te zijn. In de VS vinden
in de gevangenis ook nauwelijks testen plaats, maar was deze week al sprake van 10.000
vastgestelde besmettingen. Lang niet alles is bekend over dit virus maar ook niet hoe het
zich gedraagt in een gevangenisomgeving. Mensen die volledig zijn afgesloten van de
buitenwereld en voor wat betreft hun fysieke weerstand kunnen verschillen van andere
bevolkingsgroepen.
Het apart kunnen houden van groepen personeel en gedetineerden is vooral een probleem
van personele bezetting. Het brengt aan het licht hoe slecht DJI haar bezetting op orde
heeft. Na vele jaren kommer en kwel en het bewust laten afvloeien van kwalitatief goed en
ervaren personeel is men kortgeleden pas begonnen met werven. Veel te laat, want de
werving, selectie en opleiding van nieuw personeel is een intensief en langdurig proces. Je
kunt geen mensen naar een opleiding sturen als je geen personeel hebt om de deuren open
te doen. Uiteraard lezen we die verhalen ook over de zorg en het onderwijs, maar het
gevangeniswezen kan zich nauwelijks verheugen in politieke belangstelling en de
ingeslotenen en hun begeleiders hebben een laag maatschappelijk aanzien.
Als zij dan ook nog hun mond niet open mogen doen ontstaat er angst en spanning binnen,
een hogedrukpan.
Er worden langgestrafte gedetineerden van de Beperkt Beveiligde Inrichtingen eerder
vrijgelaten met een enkelband. Omdat de instroom van gedetineerden doorgaat en
preventieven langer zitten omdat zittingen worden uitgesteld, neemt de populatie in
gevangenissen toe, in plaats van dat ze afneemt om het besmettingsgevaar te kunnen
verminderen. Het gaat om een heel klein groepje en het levert niet veel detentiedagen
minder op, maar alle beetjes helpen. Aan de andere kant piept de reclassering vanwege de
plotselinge toename van het aantal aan te leggen enkelbanden en toezichten. Terwijl ook zij
minder slagvaardig kunnen optreden vanwege Corona.
Als we even inzoomen op het electronisch toezicht dan wordt ook best duidelijk dat daar
ook het nodige aan verbetert zou kunnen worden. Zo is er weinig relatie tussen het dragen
van een enkelband en het beperken van de bewegingsvrijheid en het recidivegevaar. Daar
waar zedendelinquenten of mensen die een gevaar voor slachtoffers en/of nabestaanden
vormen gebaat minder risico vormen door toezicht en vrijheidsbeperking geldt dat voor een
hele grote groep niet. Bijvoorbeeld drugshandelaren en mensen die voor geweldsdelicten
zitten in het criminele circuit. Daarnaast zou elektronische detentie iemand in staat moeten
stellen om zijn of haar eigen herstel en terugkeer te bevorderen. Echter: omdat het plan
opgesteld wordt door de reclassering, inclusief de beperkingen en zonder inbreng van
betrokkene wordt vastgesteld kan men daar grote vraagtekens bij stellen. Eerder al werd
gesuggereerd om dat anders te doen: toezicht en controle bij, bijvoorbeeld, de
inrichtingsdirecteur en het reintegratietraject bij de gedetineerde zelf, ondersteund door
hulpverleners van, bijvoorbeeld, de reclassering.
Ik zei al iets over de situatie in de VS, maar helder is dat overal in de wereld de mensen die
het armst, het kwetsbaarst en het meest afhankelijk zijn van hulp het hardste te lijden
hebben onder deze crisis. Maar er zijn ook allerlei initiatieven om te proberen kennis te
vergaren en verspreiden over hoe om te gaan met Corona in een gevangenisomgeving.
Naast testen en het gebruiken van beschermende middelen is het raadzaam om personeel
en gedetineerden op afdelingen en in het dagprogramma in groepjes van elkaar te scheiden,
evenals nieuwe inkomsten en overgeplaatsten. Overweeg de repressiemaatregelen,
bijvoorbeeld gericht op de controle van drugs, onderzoeken aan het lichaam en cel
inspecties. Dat zijn risicovolle activiteiten die je zoveel mogelijk zou moeten vermijden.
En investeer in communicatie met familie. Een mobiele telefoon, tablet of laptop op een
afdeling waar men mee kan beeldbellen is slechts een geringe investering en halt een hoop
zorg en stress weg bij gedetineerden en hun familie.
Als u meer wilt horen van allerlei innovatieve oplossingen of zelf goede ideeën heeft, ga dan
naar de site van de Pompidou-groep van de Raad van Europa. Of wordt daar lid van!
https://www.savelivesprotectpeople.net
--
Publicatie: 29 april 2020.
Reacties: info@prisonshow.nl of via Facebook en Twitter (@Prisonshow).
Een podcast van Frans Douw en Edwin Kleiss.
Friday Apr 24, 2020
Friday Apr 24, 2020
Prisonshow aflevering 38:
Op 16 april j.l. overleed een bijzondere man, Hans Tulkens, op 91-jarige leeftijd.
Hij was een voorbeeld en inspiratie voor velen zoals ook voor Frans Douw, host van de Prison Show.
Hans Tulkens was directeur gevangeniswezen van 1975 tot 1985 en later bijzonder hoogleraar Penologie in Groningen. Hij was een groot pleitbezorger van de humanisering van het strafrecht en voorstander van alternatieve sancties in plaats van de in zijn ogen nutteloze en schadelijke korte gevangenisstraffen. Zijn nota Taak en Toekomst gaf richting aan grote veranderingen bij de ten uitvoerlegging van het gevangeniswezen. Hans werd door toenmalig minister Korthals Altes “te soft” bevonden en in 1985 vervangen door de uit het zakenleven afkomstige Greven.
We spreken Jos Verhagen over Hans Tulkens. Jos zelf is overigens ook niet de minste als het om gevangeniswezen gaat.
Jos Verhagen studeerde cum laude af in sociologie en criminologie en was het grootste deel van zijn werkend bestaan plv. directeur Beleidszaken bij de Dienst Justitiële Inrichtingen (DJI).
Na pensionering in 2006 is hij actief gebleven op gebied van delinquentenzorg. Hij was werkzaam als gastconservator bij het gevangenismuseum en is freelance schrijver met specifieke kennis van sociologie, criminologie en geschiedenis.
Een podcast van Frans Douw en Edwin Kleiss.
Reacties ontvangen wij graag.
Ze zijn welkom op onze Twitter of Facebook (Prisonshow), via info@prisonshow.nl of via een opmerking op Podbean.
Publicatie: Vrijdag 24 april 2020.
Tuesday Apr 21, 2020
Tuesday Apr 21, 2020
Corona nieuwsupdate dinsdag 21 april 2020.
Met deze keer:
- Vrijheid van meningsuiting in het geding binnen de detentiewereld. Personeel mag niets uiten over toestanden binnen gevangenissen.
- Oud directeur gevangeniswezen Hans Tulkens overleden. Vrijdag een in memoriam in onze podcast.
Door: Frans Douw en Edwin Kleiss.
Friday Apr 17, 2020
Friday Apr 17, 2020
Prisonshow aflevering 37:
Cuong Lu is boeddhistisch leraar en geestelijk verzorger in gevangenissen.
Van zijn hand verscheen een boek genaamd: de Boeddha in de Bajes. (the Buddha in jail)
Ook in deze tijden van Corona kunnen we het een en ander van hem opsteken.
Het boek is verschenen in meerdere talen. In het Nederlands verkrijgbaar bij uitgeverij Spectrum.
ISBN: 9789000366545
Reageren: info@prisonshow.nl
Beluister alle afleveringen in je favoriete podcast app, op www.prisonshow.nl of via prisonshow.podbean.com
Social media:
Twitter:www.twitter.com/prisonshow
Facebook: Prisonshow.
----
Publicatie van deze aflevering: Vrijdag 17 april 2020.
Door: Frans Douw en Edwin Kleiss.
Thursday Apr 16, 2020
Thursday Apr 16, 2020
Corona nieuwsupdate 16 april 2020.
Vanaf vandaag plaatsen we regelmatig nieuwsupdates online als losse podcasts.
Hierin gaat Frans Douw verder in op ontwikkelingen rond de Coronauitbraak in de wereld van justitie en gevangenissen.
Met vandaag:
Beschermingsmiddelen als er gedetineerden met klachten zijn. Cees Niessen, directeur PI Alphen zegt dat het prima gaat in zijn gevangenis en dat twee op een cel ook uitstekend werkt als mensen geen verschijnselen hebben. Er wordt niets gezegd over het feit dat personeel overal over de afdelingen loopt, dat er niet wordt getest en dat gedetineerden van buiten maar ook van gevangenis naar gevangenis tussen de andere gedetineerden worden geplaatst. En dat groepen gedetineerden overal in de inrichtingen worden vermengd op de arbeid en in de gangen. Daar waar wij stoppen met werken en het management van inrichtingen en ministerie ook vanuit huis werken moeten gedetineerden naar de werkzalen en worden samen met volstrekte vreemden op een cel geplaatst.
Een dag na het interview met directeur Niessen werd in Alphen een medewerker neergestoken door een gedetineerde. Eerder vertelde directeur Berndsen van PI Lelystad dat het rustig was binnen. Enkele dagen later was sprake van acties van gedetineerden in zijn gevangenis en werd pepperspray gebruikt om de rust te herstellen.
De minister en de leiding van het gevangeniswezen hebben er kennelijk alle belang bij om een positief beeld naar buiten te brengen, ook om de onrust binnen en buiten de gevangenis te bezweren.
Bekend werd dat sommige personeelsleden aandringen op het verstrekken van joints aan gedetineerden om hen rustig te houden omdat de aanvoer van drugs door de afwezigheid van bezoek en het intrekken van verloven zou zijn belemmerd. Los van de vraag of dat nu zo’n goed idee is, kun je je afvragen hoeveel ruimte personeel en gedetineerden nu eigenlijk krijgen om met elkaar een zo veilig mogelijke situatie te creëren. Niemand wil ziek worden, ook een gedetineerde niet. De “war on drugs” die in alle gevangenissen ter wereld al jaren geleden werd verloren zorgt in ieder geval voor veel beperkingen voor gedetineerden en hun bezoekers.
Een krampachtige en op gebrek aan kennis en ervaring gerichte manier van met de huidige situatie omgaan kan een vonk in het kruitvat zijn. Vanuit sommige afdelingen en inrichtingen krijgen wij positieve berichten of personeel en gedetineerden die er samen het beste van maken. Maar er zijn ook veel zorgelijke signalen waarin men zich niet lijkt te realiseren dat gevangenen weliswaar veilig binnen moeten worden
gehouden, maar dat je ze alleen de strikt noodzakelijke beperkingen mag opleggen.
Een gedetineerde vertelt ons dat dat de Ipads waarmee men met vrouw en kinderen kan Skypen aanvankelijk de hele dag konden worden gebruikt. Toen de directie dat hoorde kwam de opdracht dat elke gedetineerde een kwartier per week mag Skypen met als gevolg dat de apparaten nu een groot deel van de dag in de kast blijven liggen. Dom en onnodig.
De SP heeft gisteren vragen aan de minister gesteld:
Kunt u garanderen dat het personeel van alle DJI-inrichtingen, dus ook die in de lichtere regimes van (Z)BBI, te allen tijde van voldoende beschermingsmiddelen is voorzien opdat zij, wanneer zij contact hebben met gedetineerden, altijd handschoenen en mondkapjes kunnen dragen? Zo nee, waarom niet en bent u bereid dit alsnog zo snel mogelijk te regelen? Bent u tevens bereid al het gevangenispersoneel (preventief) te testen op COVID-19?
Klopt het dat bij contactmomenten tussen het personeel en gedetineerden, bijvoorbeeld bij het insluiten en het uitdelen van medicatie, voedsel en post er niet altijd beschermingsmiddelen voor handen zijn voor het personeel? Zo ja, waarom is dit er niet?
Wat wordt er aan gedaan om juist nu gedetineerden beter te begeleiden bij de behandeling van hun drugsverslaving, nu de spanningen lijken toe te nemen in detentie?
De leden van de SP-fractie hebben vernomen dat in de afgelopen weken enkele gedetineerden in verschillende instellingen (Penitentiaire inrichtingen, TBS-klinieken) zijn getroffen door het coronavirus. Had dat voorkomen kunnen worden als personeel te allen tijde beschermingsmiddelen had gedragen en getest was op COVID-19? Zo ja, waarom is dit niet gebeurd? Zo nee, waarom niet? Verder vragen de leden van de SP-fractie hoe groot de capaciteit is van het gevangenisziekenhuis te Scheveningen. Hoeveel gedetineerden met (ernstige) COVID-19 klachten kunnen er in het gevangenisziekenhuis worden opgevangen? Wat gebeurt er als de maximale capaciteit in dit ziekenhuis bereikt is? Heeft het personeel in het gevangenisziekenhuis voldoende beschermingsmiddelen? Is al het personeel, dus niet alleen het personeel in het gevangenisziekenhuis, maar ook in de “normale” inrichting, dat in aanraking is geweest met besmette gedetineerden getest op COVID-19? Zo nee, waarom niet? Wordt dat alsnog gedaan? Wat is hier de richtlijn?
De leden van de SP-fractie vragen of het klopt dat er op dit moment geen enkele gedetineerde doorgefaseerd wordt van het huis van bewaring naar de gevangenis of naar een halfopen setting? Klopt het dat er gedetineerden zijn overgeplaatst en ook nog worden overgeplaatst naar andere inrichtingen waarvan niet zeker is of ze een besmettingsgevaar vormen? Worden zij tussen andere gedetineerden geplaatst die juist apart van andere afdelingen worden gehouden om besmetting te voorkomen? Wat maakt deze overplaatsingen juist nu absoluut noodzakelijk?
De leden van de SP-fractie zijn ook benieuwd naar de situatie ná de corona-maatregelen. Wat zijn bijvoorbeeld de gevolgen voor gedetineerden die nu in detentiefasering zitten of juist niet naar detentiefasering kunnen vanwege de maatregelen? Wat gebeurt er zowel in ZBBI als in PP(-EC) wanneer eerder goedgekeurde arbeidsplaatsen niet meer beschikbaar zijn ten gevolge van de economische gevolgen van Covid-19 en de verplichte 26 uur werktijd/vrijwilligerswerk niet meer kan worden uitgevoerd? Wanneer komt hierover duidelijkheid en hoe worden de gedetineerden hierover geïnformeerd? De leden van de SP-fractie krijgen namelijk veel signalen dat veel gedetineerden niet goed weten waar ze aan toe zijn. Dit leidt ook weer tot onrust. Graag een reactie hierop.
De leden van de SP-fractie hebben meegekregen dat in de gevangenis in Lelystad gedetineerden in opstand zijn gekomen. Zou dit te maken kunnen hebben met een gebrek aan duidelijkheid over de duur van de maatregelen en een gebrek aan afleiding (geen werk, geen sport), omdat er geen dagactiviteiten meer zijn? Wat gaat u hier aan doen? Als al het personeel getest wordt op COVID-19 en voorzien wordt van beschermende kleding, dan moet het leven binnen de gevangenissen toch snel terug naar ‘zo normaal mogelijk’ kunnen? Zo ja, bent u bereid dit zo spoedig mogelijk te regelen om verdere onrusten in de gevangenissen te voorkomen?
Klopt het dat gedetineerden die tot een risicogroep behoren en daarom weigeren aan de arbeid mee te doen, daarvoor gestraft worden door teruggeplaatst te worden in het basisregime? Zo ja, waarom? Vindt u dat eerlijk en ook wenselijk?
We sluiten af met Andrea Bocelli.
Hij zong de wereld toe deze week.
De video hiervan is te zien op:
https://www.youtube.com/watch?v=qY5yZglxVF8&t=162s
Friday Apr 10, 2020
Friday Apr 10, 2020
Prisonshow aflevering 36:
Stichting Dutch Cell Dogs is als een mes dat aan twee kanten snijdt.
Honden uit het asiel worden getraind door gedetineerden of jongeren in jeugdinstellingen en zo zijn ze eerder geschikt voor adoptie. Ook de gedetineerden leren er veel van, winnen opnieuw te vertrouwen en kunnen zich spiegelen aan de honden.
Ook zorgen de trainingen voor een betere sfeer in de instellingen, inmiddels komt de stichting in 17 instellingen door heel Nederland.
Vanwege de Corona maatregelen liggen alle trainingen nu stil en kunnen er financiële problemen ontstaan voor deze sociaal-maatschappelijke onderneming.
We bespreken de stand van zaken met Betty Buijtels.
Meer informatie over dit initiatief en over hoe u kunt bijdragen via:
www.dutchcelldogs.nl
---------------------
Inhoud van deze aflevering met tijdcodes:
- Opening:
Hoe houden we ons goed in dagen van isolatie en waarom maakte Edwin ruzie met een Zaanse gemeentelijke handhaver?
- Nieuwsupdate: (Vanaf 5:13 minuten)
Frans Douw neemt het nieuws door betreffende Corona in de (inter)nationale detentie wereld.
- Interview met Betty Buijtels van Dutch Cell Dogs. (Vanaf 17:47 minuten)
- Afkondiging en vooruitblik. (Vanaf 37:08 minuten)
Reageren:
info@prisonshow.nl / www.prisonshow.nl
prisonshow.podbean.com
Een podcast gemaakt door Edwin Kleiss en Frans Douw.
Opname: Donderdag 9 april 2020.
Publicatie: Vrijdag 10 april 2020.
Wednesday Apr 01, 2020
Wednesday Apr 01, 2020
Prisonshow aflevering 35:
In deze extra podcast spreekt Edwin Kleiss met Mark Jan Bouwman.
Bouwman is advocaat en rechter in Amsterdam.
Edwin vraagt hem hoe hij zijn werk nog kan doen in deze tijden van Corona.
Gevangenen mogen niet bezocht worden en er gaan bijna geen rechtszaken door.
Ook horen we wat de noodverordening die is uitgeroepen precies inhoudt en hoe die is te handhaven.
Dit gesprek werd opgenomen op woensdag 25 maart voor nieuwswebsite de Orkaan. (www.deorkaan.nl)
Reacties: info@prisonshow.nl
Friday Mar 27, 2020
Friday Mar 27, 2020
Prisonshow aflevering 34:
We beginnen deze podcast met een nieuwe update over de Coronacrisis die ook de gevangeniswereld raakt. Hoe staat het er voor in Nederland en internationaal?
Frans praat ons bij.
Daarnaast (vanaf 17:20 minuten) sprak Frans met Wilma Peters van stichting Kune Zuva. Met deze stichting zamelt ze nu geld in voor een afdak voor vrouwen en kinderen in de gevangenis in Ethiopië. Deze vrouwen en kinderen zitten daar vaak in de brandende zon en het afdak kan ze beschermen.
Meer informatie over stichting Kune Zuva via www.kunezuva.nl
Prisonshow is een onafhankelijke podcast door Frans Douw en Edwin Kleiss.
Publicatie: Vrijdag 27 maart 2020.
Saturday Mar 21, 2020
Saturday Mar 21, 2020
Prisonshow aflevering 33:
(Deze podcast werd opgenomen met 5 kilometer afstand tussen de presentatoren.
Blijf thuis en blijf veilig!)
Wat betekent de huidige Coronacrisis voor het gevangenissysteem.
Zijn er al besmettingen bekend binnen de muren?
Hoe gaat een vrij gesloten systeem om met deze tijd van angst en onzekerheid?
Komen er bijvoorbeeld meer mogelijkheden om te (beeld)bellen vanuit de justitiële instellingen.
We praten voor de tweede maal in deze podcast met Toon Walravens.
Toon is ervaringsdeskundige op vele terreinen want was ooit gedetineerde, herstellende en is vandaag de dag hulpverlener voor o.a. de GGZ in Eindhoven.
Ook bellen we met "Sheila". Zij is achterblijver (haar partner zit in de gevangenis) en moeder van twee kinderen. Hoe is deze crisis voor haar? Kan ze bellen met haar man? Hoe pakt ze het leven met haar kinderen en thuiswerken verder op?
Deze crisis is iets dat ons wereldwijd overkomt en we gaan er allemaal op een andere manier mee om. Graag horen we ervaringen van luisteraars of mensen met tips over wat er gaande is.
Inhoud van deze podcast met tijdscodes:
- Intro met Toon Walravens.
- Achterblijver "Sheila". (Vanaf 8:50 minuten.)
- Toon Walravens, verder in gesprek. (Vanaf 28:25 minuten.)
Over Toon Walravens verscheen eerder ook een boek: Toon W. is hersteld.
Uitgeverij: Comtext.
ISBN: 9789090288222
----
Deze Prisonshow werd opgenomen op woensdag 18 maart 2020.
Door Edwin Kleiss en Frans Douw.
info@prisonshow.nl
www.prisonshow.nl
Friday Mar 13, 2020
Friday Mar 13, 2020
Prisonshow aflevering 32: Jacques Beemsterboer - Nadine foundation.
Onze gast Jacques Beemsterboer is geen onbekende in de media.
Nadat in december 2006 zijn dochter Nadine werd vermoord door haar ex vriend werd al snel de Nadine Foundation opgericht door hem en zijn vrouw Wanda. Ook vertelt hij op vele plekken door het land over het leven van zijn dochter en hoe je met een klap als deze omgaat.
Ook schreef Wanda Beemsterboer het boek "Mam ik bel je zo terug" over deze zaak.
(Verschenen bij uitgeverij Poiesz in 2013. ISBN: 9789491549519.)
Ook in aflevering 14 van deze podcast was Jacques te horen. Toen aanwezig bij de boekpresentatie van Dirk Jan Bood die zijn zoon verloor bij een steekpartij. Nu een lang interview met hem.
Meer informatie over de stichting van Jacques en Wanda via: www.nadinefoundation.nl
Publicatie: Vrijdag 13 maart 2020.